DÜNYAYI BİSİKLET KURTARACAK

DÜNYAYI BİSİKLET KURTARACAK

Dünyamız her gün biraz daha kalabalıklaşıyor. Artan nüfusla beraber giderek daha da artan oranlarda çevre kirliliği, enerji kaynaklarının yetersizliği, toplum sağlığı ve trafik gibi dev sorunlarla boğuşuyoruz.

Bu tür sorunlar maalesef ülkemiz gibi gelişmekte olan toplumlarda kendisini daha acımasızca hissettirmekte ve mevcut ekonomik ve kültürel alt yapı yetersizlikleri sorunların çözümünü daha imkansızlaştırmaktadır.

Tıp biryandan yüzlerce yıldır mevcut olan hastalıklara çözüm ararken diğer yandan çevre kirliliğinin tetiklediği yeni mikrop ve virüslerle tedavi yöntemleri bulmaya çalışmaktadır.Türkiye gibi ülkelerin sanayileşmiş ülkelere ödediği sağlık harcamaları (ilaç-cihaz,aşı ) korkunç boyutlara ulaşmış durumdadır.

Oysa tüm bu sorunların üstesinden gelebileceğimiz çok büyük bir silahımız var : BİSİKLET

Sadece bisiklet kullanımını yaygınlaştırarak ÇEVRE KİRLİLİĞİ, TRAFİK, ENERJİ BAĞIMLILIĞI, SAĞLIK HARCAMALARI gibi çok büyük sorunlarımızı çözmek için dev bir adım atabiliriz.

Özellikle gelişmiş Batı Avrupa Ülkelerinde bisiklet günlük yaşamın en önemli öğelerindendir. Şehir içi bisiklet kullanımının araç kullanımından birkaç kat daha fazla olduğu, ülkedeki bisiklet sayısının nüfusun 2 katından fazla olduğu ülkeler mevcuttur. (Hollanda )

Ayda 2000 euro kazanan bir Avrupalı daha soğuk bir iklimde ,daha rahat bir trafik yoğunluğunda işe -gezmeye bisiklet ile giderken ayda 500 euro kazanan bir Türk neden otomobil ile gidiyor.Bu çarpıklığın bir çok nedeni var elbette .Ama asıl sorun bisiklet kültürümüzün yeterince gelişmemiş olması.

* * * *

ÇOCUK VE BİSİKLET

Sorunun biraz daha özüne inmek için bazı örneklemeler yapalım.

2-3 yaşına gelen her çocuk bisikleti sever ve kullanmak ister. Hemen hemen her anne baba da bu yaşlarda isteğini kıramaz ve çocuğuna bir bisiklet alır. Büyüyünce bisikleti otomobile tercih edecek çocuğun temeli işte bu zamanlarda atılır.

Ülkemizde çocuk bisikleti denilince aklımıza iki yanında destek tekerleri olan pedallı-metal bisikletler gelir. Çocuklarımıza büyük bir hevesle bunları alırız ve binip mutlulukla kullanmalarını bekleriz. Ama beklentilerimiz çoğu zaman boşa çıkar, çocuk bunları birkaç başarısız deneme hatta yaralanmalarla biten kazadan sonra bir kenara bırakır.Bizde bu yepyeni bisikleti bir depoya kaldırıp çocuğumuzun biraz daha büyümesini bekleriz.Çocuk gerçek bir bisiklet kullanabileceği 7-8 yaşlarına geldiğinde ise hiçbir şey eskisi gibi değildir.Çocuğumuz artık yeni arayışlara girdiğinden bisikleti küçüklere ait bir şey gibi görmektedir ve onun bu duygusunu destekler şekilde 3-4 yıl evvel alınan depodaki yepyeni bisiklet zaten küçük gelmektedir. Artık çocuk için bisiklet bir oyuncak muamelesi görmekte olduğu gibi yepyeni bir tane varken daha büyük bir bisiklet için yeni bir masraf yapılması da kaçınılmazdır. Bir çok anne baba zaten sevmiyor-kullanmıyor diye büyük bir bisiklet almazlar bu macerada burada biter.

Avrupalı çocuklar ise bisikletle bizim çocuklarımız gibi 3 tekerlekli veya pedallı + destek tekerli 15 kg. lık kullanımı tehlikeli ve zor , garip araçlar ile tanışmıyor. Son 12 yıldan beri ( 1997 ) bilimsel yöntemlerden faydalanan yeni trend pedalsız - ahşap öğrenme bisikletleridir . En ağırı 5 kg olan bu bisikletlerde düşen bir çocuğun bisiklet tarafından yaralanması mümkün değil. Ne ucu açıkta bir fren teli var ne de keskin veya sivri bir parçası Çocuklar bisiklet kullanmayı öğrenirken güç ve becerilerine tamamen aykırı olan ve pedal denen zor mekanizma ile uğraşmak zorunda kalmıyorlar.Kolay kullanımlı bu alet sayesinde hem el ayak koordinasyonu ve denge gibi çok önemli kaba motor fonksiyonları gelişiyor hemde özgüveni olan alet kullanma yetisi kazanmış çocuklar haline geliyorlar. Ortalama 3-4 kg olan bu bisikletleri 2 yaşından itibaren kendileri dahi taşıyabiliyorlar. Bu çocukların bisiklet sevmemeleri mümkün mü ?

İşte otomobil yerine bisiklet sevdalısı nesiller böyle yetişiyor.

İşte ortalama ömrün 80-82 yıl olduğu nesiller böyle yetişiyor.

İşte çevreye, milli servetlerimize duyarlı nesiller böyle yetişiyor.

Oğuz Bingöl.